Biologisch bier, plaksnorren en chocola

Woensdag een mooi initiatief bijgewoond in ACU waarbij geld werd ingezameld voor een muziekschool in Kosovo. Het ouwehoerende publiek was een stuk stiller bij de uitleg van de organisatie dan bij de optredens van J. Perkin (solo zonder Solo) en Silence Is Sexy. Het imago van geitenwollensokken is misschien sterker dan de werkelijkheid; al schenken ze er wel biologisch bier (wat prima te drinken is).

hENK draaide tussendoor en achteraf leuke plaatjes, getooid met nepsnor. Helaas stond de wekker veel te vroeg en heb ik het grootste deel van zijn set moeten missen.




De snorren waren bij C-Mon & Kypski (foto) inmiddels weer afgeschoren. De mannen speelden vrijdag een thuiswedstrijd in De Helling, al slaat die term eerder op de stad dan op de zaal; echt gezellig zal het er nooit worden. Voorprogramma About zal niet veel mensen hebben aangesproken. Erg leuke en veelzijdige electro van een man op laptop en een vrouw op gitaar (de ex-zangeres van Seedling) dat veel beter tot z'n recht was gekomen op een avond met bijvoorbeeld Zea, Persil en Geigercounting.

C-mon & Kypski gaan overdonderend van start met de gelijknamige openingstrack van prijsalbum 'Where the Wild Things Are'. Daarna zakt de set met 'Chocola' (dat daarna dé kreet van de avond uit het publiek werd) en een paar andere meer mellow tracks wat in. Vanaf het ludieke gastoptreden van Voicst (met een crowdsurfende Tjeerd, gestoken in een wit pak met mondkapje) ging het weer bergopwaarts, met een zinderende toegift als uitsmijter.

Volgende keer mag het bordje 'uitverkocht' wel met minstens vijftig kaarten minder worden opgehangen; dansen was er in de meer dan volle zaal niet echt bij. Vanavond hele andere koek, met Mahala Rai Banda in naar Rasa.