Terugblik / Vooruitblik: Mercury Rev

Het geweldige concert van Arcade Fire deed me terugdenken aan het andere concert dat kan wedijveren in de titel voor Beste Zaaloptreden Dat Ik Ooit Zag, toevallig ook in de Melkweg.

26 oktober 2001... Crossing Border

In een afgeladen Melkweg staan goede vriendin Yvonne en ik te wachten op Mercury Rev. Een band waarvan we tot dan toe alleen "wel eens van gehoord" hadden en waar we op aanraden van andere muziekfreaks maar eens een kijkje zouden nemen.

Vanaf de eerste noten sta ik compleet betoverd naar het podium te kijken. Een bewonderend "Ooh..." is het enige wat Yvonne en ik elkaar met een blik bevestigen. We zijn allebei verkocht. Sfeer met een grote S. Een sterrenhemel in de Melkweg en een band die ons als Alice naar Wonderland brengt. Naarmate het optreden vordert, blijk ik toch een nummer te kennen: Goddess on a Highway. Om me heen zie ik meerdere blijken van herkenning. Zanger Jonathan is de coolheid zelve, met een asbak aan zijn microfoonstandaard.

Na afloop meteen Deserter's Songs gekocht bij de merchandise stand, en een paar dagen later ook maar All Is Dream. Beide platen hebben daarna maanden om en om in de speler gezeten. Een half jaar later kwam de band terug naar Amsterdam en zorgde voor een mogelijk nog leukere avond, ditmaal in Paradiso. Toch was de Avond van de Relevatie net wat sterker dan het Feest der Herkenning. In de HMH als voorprogramma van Nick Cave vond ik het behoorlijk tegenvallen, maar straks in hun favoriete stad (8 juni spelen ze weer in Paradiso) zal het vast weer als vanouds zijn.

Aanraders: vooral Deserter's Songs. Daarna All Is Dream en het laatste album. Het eerdere werk is totaal anders en neigt eerder naar de Flaming Lips (waar de zanger van Mercury Rev ook ooit deel van uitmaakte).