Madrugada: niet in topvorm maar nog steeds van grote klasse

Madrugada
17 mei, Melkweg

Tot een dik jaar geleden was ik Madrugada een beetje uit het oog verloren; veel andere muziek om te luisteren en met een collectie als die van mij vallen die twee (oudste) cd's niet snel op. Zonde eigenlijk, want na herbeluistering van hun geweldige doortocht op Lowlands 2001 (het hoogtepunt van dat weekend en misschien wel van alle Lowlands-edities waar ik geweest was) op 3voor12 raakte ik weer helemaal in de ban van deze band en liet er maar meteen mijn geliefde mee kennismaken. (Voor wie de band niet kent: het is beïnvloed door The Doors, Nick Cave en Tindersticks en qua stem zou de zanger een bastaard-zoon van Leonard Cohen kunnen zijn.) M'n vriendin ging ook voor de bijl en na het nieuws dat de band in de Melkweg zou komen meteen naar het postkantoor gegaan voor kaartjes... en het van te voren halen bleek geen overbodig luxe: uitverkochte Melkweg.

Vermakelijk voorprogramma; Chris TT. (Man met gitaar en grappige liedjes, over giraffes in gevangenschap en een geweldige tekst in "Eminem is Gay"). Ook protestliedjes over de oorlog in Irak en andere serieuze zaken, maar die haalden het kwalitatief niet bij de grappige dingen. Sympathieke vent, mag terugkomen.

Madrugada koos vooral voor nieuw werk; van het nog steeds onovertroffen debuut kwam alleen Belladonna voorbij. Het lijkt er op dat de band ze gewoon zat zijn om te spelen want de oudere nummers klonken net wat plichtmatiger dan het nieuwe werk. Een mooie set dus en de band leek per nummer wat meer op stoom te komen. Tegen het einde aan verloor zanger Sivert Høyem zich helemaal in Bloodshot Adult Commitment en Subterranean Sunlight. Misschien niet zo goed als destijds op Lowlands maar dit was nog steeds heel erg goed, wat een klasse band is het toch...
... en ik wil de stembanden van die zanger!

recensie van Sven Schlijper op Kindamuzik