Terugblik op Werchter 2005: dag 3

Zaterdag 2 juli:
Hoogtepunten: Admiral Freebee, Bloc Party, Nine Inch Nails, (de show van) Rammstein
Tegenvallers: Rilo Kiley, The Dears, Millionaire
Niet gezien: Therapy?, Daan, ‘t Hof van Commerce, The Game, Interpol, The Tears

Met donderdag de interessantste dag op de affiche. Het dilemma van The Mars Volta en NIN was helaas al opgelost, bleef de keuze over tussen Therapy? en … Trail of Dead. De laatste band speelde op eigen verzoek zo vroeg. Jammer, want juist zij zouden de perfecte vervanger zijn geweest voor hun geannuleerde landgenoten. Een uurtje was helaas veel te kort voor die band, maar het was wel strak om die twee drummers synchroon te zien meppen. Rilo Kiley was eerder dit jaar als voorprogramma van Bright Eyes best onderhoudend maar vandaag dermate saai dat ik toch maar Pennywise ben gaan kijken. Ideale festivalband, al was het maar om het ultieme campinglied: Bro Hymn.

Met zijn aanstekelijke en meezingbare liedjes was Admiral Freebee een van de beste acts van eigen bodem dit weekend; ongelooflijk hoe die man de Marquee plat kreeg. Wat een verschil met The Dears, die weliswaar een geweldig album hebben maar dat live toch te vlak uitvoeren. Bloc Party maakte eenzelfde euforisch gevoel in de Marquee los als Franz Ferdinand vorig jaar. Wat een verschil met pinkpop! Een van de drukste optredens op die plek, met een uitzinnig dansend publiek tot ver achter het tentdoek. Een van de hoogtepunten van dit weekend.

Vooraf erg verheugd op Millionaire, maar op de een of andere manier deed me het vandaag helemaal niets. De eerste keer dat ze er stonden was het ondanks de technische problemen een knallend optreden, nu leek (de eerste helft, daarna weggelopen) nogal overstuurd. Dan maar naar Audioslave, dat eerder die dag nog op Live 8 in Berlijn speelde en een half uur te laat op het hoofdpodium van Werchter arriveerde. Vergelijkbaar met Velvet Revolver (hits van de bands waaruit de bandleden afkomstig zijn), maar Chris Cornell en co. zijn toch veel onderhoudender. Hoogtepunt is toch wel het stukje met de oude RATM-hits waar het publiek helemaal loos gaat. (Soundgarden’s Spoonman helaas gemist.)

Nine Inch Nails speelde vorige week zondag nog in een niet volle tent en had achteraf met alle programmawijzigingen makkelijk in de Marquee kunnen afsluiten. Nu werd het pijnlijk duidelijk dat iedereen voor het hoofdpodium vooral voor de slot act kwam en gewoon door Hurt en andere minder harde nummers kletsten. Misschien was dat de reden dat Trent huilde bij Something I Can Never Have? Ondanks het publiek als storende factor een ijzersterk optreden waarbij de apparatuur op het eind in de vernieling ging. Een ander (visueel) hoogtepunt van dit weekend was Rammstein. Het blijft een amusante act om te zien; de vlammenwerpers op de gigantische kookpot (met de toetsenist er in), de vuurpijlen richting geluidstoren… Misschien wel een maatje te groot geworden voor een festival als Werchter.

Verslag donderdag 30 juni
Verslag vrijdag 1 juli
Verslag zondag 3 juli
foto's