I Wanna Be Your Dog: Iggy heerst nog altijd

Iggy and The Stooges
6 augustus, Lokerse Feesten (B)

Lokeren is doorgaans niet bepaald the place to be als het om concerten gaat: behalve in de eerste helft van augustus. De Lokerse Feesten zijn in 30 jaar uitgegroeid van een kleinschalig feestje in buurthuizen is uitgegroeid tot een tiendaags festival met verschillende podia in de stad, omringd door terrasjes en eetstalletjes waar je typisch lokale gerechten kan krijgen; Lokerse paardenworst, of ne goei schel beenhesp. Dit alles bijna gratis: alleen voor het hoofdpodium moet 10 euro per avond neergeteld worden.

Het programma is een aparte mix van alternatieve grote namen (The Cure, Patti Smith, Mercury Rev), grote gemene delers (Clouseau, Kane, Sarah Bettens) en een enkele oude legendarische naam. Vorig jaar Front 242, nu de herenigde Stooges, mét Iggy Pop: een van de meest legendarische en invloedrijke garagepunkbands.

Net als de meeste andere avonden, liggen de "voorprogramma's" redelijk in dezelfde lijn als het hoofdprogramma. Aan de andere kant trekken sommige bands zoveel die hard fans die niets hebben met een band als Hulk of Millionaire. Om eerlijk te zijn deden beide Belgische acts me vanavond niet veel: de Walen van Hulk waren vooral een matige kopie van Gluecifer (maar dan met een betere kleermaker), en Tim van Hamel en co. boeien me misschien wat minder sinds die nieuwe plaat. Een paar jaar geleden waren ze niet te missen met het repertoire van hun debuut, nu is het vooral een lompe muur van gitaren. Ter verdediging moet ik zeggen dat ze wel stukken overtuigender waren dan op Werchter.

Toch sprak de drukte op het veld boekdelen; men kwam voor The Stooges. De line up is bijna weer als vroeger, de broers Asheton op drums en gitaar, aangevuld met Mike Watt als vervanger voor wijlen bassist Dave Alexander. Drie jaar geleden gaf dit combo (zonder Iggy, met merendeels Watt op zang) al een legendarisch concert op Pukkelpop - destijds een van de eerste reunieoptredens van de band. Iggy Pop tourde al een paar jaar solo (waarbij hij ook nummers van The Stooges zong), en vorig jaar sloot hij zich weer aan bij zijn oude groep.

De man loopt tegen de 60, maar ziet er zeker 20 jaar jonger uit. Naar eigen zeggen tegenwoordig clean, maar misschien moeten we dat gezien de razende podiumperformance met een korreltje zout nemen. Of zou hij herbal speed gebruiken? In ieder geval zou ik ook wel op die manier oud willen worden, wat een power! Een dik uur lang raast hij over het podium, zwiepend met zijn lange manen. Meebrullen met No Fun en I Wanna Be Your Dog, dat laatste nummer trouwens twee keer. (Toch jammer, omdat Search & Destroy bijvoorbeeld werd overgeslagen.) Natuurlijk mogen er weer mensen op het podium komen dansen, tot ongenoegen van de security: vooraan loopt de situatie bijna uit op een vechtpartij. Maar toch overheerst het enthousiasme om deze legendarische band aan het werk te kunnen zien.

Dag 2 van de Lokerse Feesten werd afgesloten met een regendans op Magnus. Jammer dat ze geen werk van hun (toch best leuke) eigen album doen, maar veel anonieme beats waar Tom Barman een beetje overheen mag lallen. Ook hier klimt het publiek op het podium, vooral knappe meisjes. Maar een vreemd uitgedoste jongen wordt enthousiast door Tom naar de draaitafels gehaald voor een highfive. Het bleef nog lang onrustig in Lokeren...

De Lokerse Feesten: nog tot en met zondag 14 augustus