Muzikale luxeproblemen en roskilde

Dinsdag 27 juni is een dilemma voor menig muziekliefhebber: gaan we naar Tool in de HMH, richting Tivoli voor Franz Ferdinand, feesten bij Manu Chao in Paradiso of naar Wolfmother in de Melkweg?

Natuurlijk zijn er ergere dingen, maar vervelend is het wel als er zoveel toffe bands tegelijk spelen.

Voor mij toch weer Tool, vooral omdat Luxemburg niet helemaal naar volle tevredenheid was (te laat aangekomen en eerste kwartier gemist).

Nog een luxeprobleem: wat te zien op Roskilde. Er speelt veel, en ook heel veel leuks tegelijkertijd (met name op zondag). De perskaarten zijn binnen en de dag na Tool vliegen we noordwaarts voor de eerste keer Roskilde.

Los van het legioen aan onbekende (en vooral Deense) bandjes waar ik me door wil laten verrassen, hoop ik in ieder geval de volgende bands (voor een stukje) te kunnen zien:

donderdag:
Editors, Jenny Wilson, Radio Soulwax of dEUS, Clap Your Hands Say Yeah, en als Axl weer lang genoeg op zich laat wachten; zowel Sigur Ros als Guns n' Roses.

vrijdag:
Martha Wainwright, Front 242, Morrissey, Happy Mondays, Wir Sind Helden, Bob Dylan, Death Cab For Cutie, Dalek, Scissor Sisters.

zaterdag:
Spleen United, The Ex, Deftones (hopelijk 'The Passenger' met Maynard), Primal Scream, Tool, George Clinton, Phoenix, Kanye West

zondag:
Arctic Monkeys, Wolfmother, The Strokes, The Raconteurs, Animal Collective, Roger Waters

Aan- / afraders en andere tips welkom. :)

lees ook de speciale Roskilde-voorbeschouwing op Graz.nl (door Henk Kanning)

Bratwurst en Belgenpop

Na de wedstrijd Nederland-Argentinië in de Biergarten van dB's - compleet met Bratwurst en literpullen Duits bier - verruilen we de toch iets te frisse binnenplaats voor de warme en drukke zaal voor bijzondere belgenrock.

The Love Substitutes is een van de vele hobbybandjes van Rudy Trouvé, aangevuld met andere (al dan niet voormalig) dEUS-leden als Craig Ward en Mauro Pawlowski (foto rechts).

Net als bij de concerten van dEUS blijkt Mauro een magneet voor mooie hippe meisjes met smachtende blikken en fotocamera's.

Helaas voor hen zit de rockgod vanavond vooral achter de drumkit, verscholen achter de andere bandleden. Maar de volhouders worden beloond.

Mijn collega's van 3voor12/utrecht waren er ook en schreven er een recensie over.

(Foto: Juri Hiensch - 3voor12/utrecht)

Primal Scream - Riot City Blues

Geen dans en electropunk, maar wel tien sterke jaren ’70 rockers die zo van de Stones in hun glorietijd hadden kunnen zijn. Hoogtepunt naast de sterke single Country Girl is Little Death, dat je ook zonder verboden middelen in hogere sferen brengt en zo op hun beste album Screamadelica had kunnen staan.

Lees de hele recensie op muziekagenda.nl

Primal Scream - Riot City Blues
2006, Sony/ BMG

Terugblik op Pinkpop 2006

‘En, hebben we teruggeslagen?’, vraagt Jan Smeets op maandagavond als het optreden van de Peppers is afgelopen. Het vertrekkende publiek antwoordt massaal en bevestigend. En terecht; voor het eerst in jaren een programma dat – ondanks het gebrek aan dance – weer eens alle drie de dagen interessant was, met een afsluiter van formaat. Het enige en toch ernstige minpunt dat het hele weekend hardnekkig de kop opstak: het beroerde en veel te zacht afgestelde geluid bij het Zuidpodium.

Lees het verslag over de zaterdag op Graz.nl
Lees het verslag over de zondag op Graz.nl
Lees het verslag over de maandag op Graz.nl

Naar Luxemburg en terug: Tool in de Rockhal

Wat doe je als je favoriete band geen zaalshow in Nederland bekend maakt - of als het even op het tourschema verschijnt en daarna overal wordt weggehaald- en ze toch ergens binnen en overdekt wil zien?

Voor de fans in zuid-Limburg is Luxemburg bijna net zo ver als Amsterdam, dus dan bedenk je je geen twee keer als je vanuit Kerkrade een auto en gezelschap kan regelen.

Helaas duurde de prachtige trip door België iets langer dan verwacht - Wallonië is al jaren één groot lint aan wegwerkzaamheden - waardoor we pas laat het bordje "parking Rockhal" zagen.
... en dan ben je er nog niet, want de zaal zelf is vanaf die parking nog een eind weg: bijna twintig minuten met een pendelbus. Het treinstation ligt er overigens vlak naast; ongeveer de omgekeerde wereld met de reis naar Werchter.

Kwart over negen binnen, achteraf alleen Stinkfist, The Pot en tweederde van Fortysix & 2 gemist en een plekje ergens halverwege de zaal (van dezelfde omvang als de HMH). Toch balen. De rest van de avond maakte veel goed, met name de prachtige visuals en het sublieme geluid; de broekspijpen wapperden tegen de schenen door de basdreunen.

Het voelde toch een beetje alsof we maar een half uurtje hadden meegekregen, terwijl we toch bijna 90 minuten van de show hebben kunnen zien. Zondag nog een keer op pinkpop, en hopelijk toch nog een zaalshow in Nederland - die ze misschien dit weekend bekendmaken, zoals Pinkpop twee jaar geleden de eer had om de HMH-show van de Pixies aan te kondigen.

Wegens voorbereiding op Pinkpop komt het er niet van een meer degelijke recensie te maken. Die komt er wel van het pinksterweekend en de eventuele show in Nederland. Alhoewel, als dat nog steeds op 27 juni zal plaatsvinden, zit ik de volgende dag in het vliegtuig naar Roskilde...

- Zie de reacties op het forum van Toolnavy over de show in Luxemburg

- Zie de (niet erg geslaagde) foto's op de website van de Rockhal

- Lees de reacties op het forum van Stinkylittlegods

- Lees een verslag op graz.nl

- Zie meer live-foto's op de Flickr pagina van Toolshed

(Bron foto: Flickr.com
De foto bij dit stukje is niet van het optreden in Luxemburg, maar wel met dezelfde podium-opstelling / visuals. )